Autopolis International Racing Course

Tor wyścigowy leżący w Japonii zaprojektowany przez Yoshitoshi Sakurai. Długość jednego okrążenia wynosi dokładnie 4.574 km. Istnieje także jego skrócona wersja. Wtedy kółko wynosi 3.022 km. Tor został otwarty w roku 1990. Jego budowa kosztowała 7 milionów jenów. Przeliczając to na polskie złotówki kwota wynosi koło 217 tysięcy PLN. Na obiekcie goszczą takie serie jak: D1 Grand Prix (czyli wszystkim znana najsławniejsza drifterska liga świata), Super GT (japońskie touring cary), All Japan Road Race Championship (wyścigi motocyklowe), Formula Nippon oraz Japanese Formula Three. Obecnym posiadaczem obiektu jest Kawasaki.





Brands Hatch

Brands Hatch Circuit (bo tak brzmi pełna nazwa toru) położony jest w deszczowej Wielkiej Brytanii, a dokładniej w Fawkham, niedaleko stolicy – Londynu. Podobnie jak w przypadku poprzedniej trasy – również ten tor ma dwie konfiguracje: krótszą i dłuższą. Krótsza jest nazywana Indy Circuit i jej długość wynosi 1.929 km, natomiast dłuższa nosi miano Grand Prix Circuit. Wtedy kierowcy mają do przejechania 3.703 km.


Pierwszy raz Grand Prix Formuły 1 odbyło się w 1964 roku i nosiło nazwę GP Wielkiej Brytanii. Tak było aż do 1986 z dwoma wyjątkami – w roku 1983 oraz 1985 wyścigi F1 były tu rozgrywane pod postacią Grand Prix Europy. Co ciekawe, GP Wielkiej Brytanii były rozgrywane na przemian – w latach parzystych właśnie na Brand Hatch, a w nieparzystych na dobrze znanym torze Silverstone (o którym będzie mowa w tym tekście).

Oprócz Formuły 1 na obiekcie rozgrywane są również wyścigi innych serii. Obecnie do nich możemy zaliczyć British F3, A1 Grand Prix (to takie mistrzostwa świata w sportach motorowych - w tej serii chodzi o zwycięstwo narodu a nie danego kierowcy), British Superbike, SBK (Superbike World Championship), BTCC (brytyjska seria touring carów), Pickup Truck Racing i na koniec dwie bardzo znane ligi - DTM oraz WTTC.

Wiadomo, że każdy tor ma swoje ofiary – tutaj był nią Henry Surtees, o którym pewna część ludzi zajmujących się motoryzacją na pewno jeszcze pamięta. Wypadek miał miejsce niedawno, bo 19 lipca 2009 roku. Henry został uderzony kołem, które odpadło z innego bolidu. Następnie z pełną prędkością uderzył w bandę. Kierowca Formuły 2 tego wypadku niestety nie przeżył.





Circuit de Spa-Francorchamps

Ten belgijski tor leżący niedaleko miejscowości Spa został otwarty już w 1922 roku, a zaprojektowany został dwa lata wcześniej przez faceta o nazwisku Jules de Their. Oryginalnie, w pierwotnej wersji przed modernizacją, która odbyła się w 1946, tor mierzył 14.9 km. Po modernizacji skrócono go o 800 metrów. Następna zmiana nastąpiła w roku 1979, co pociągnęło za sobą kolejną zmianę długości – aż do dziś wynosi ona 7.004 km. Pierwsza, najdłuższa wersja toru uszczęśliwiała zawodników 25 zakrętami, a po zmianach zostało ich tylko (albo aż) 21.

Po trasie jeździ się jak po większości torów, czyli zgodnie z ruchem wskazówek zegara. A skoro już przy zegarkach jesteśmy, to grzechem byłoby nie wspomnieć o 24-godzinnych wyścigach. Po raz pierwszy test wytrzymałościowy dla kierowców został rozegrany w 1925 roku i seria ta trwa do dziś. Prócz morderczo długich wyścigów rozgrywa się tu także inne „eventy” – najważniejszy z nich to oczywiście cykl Formuły 1, a w tym przypadku jest to Grand Prix Belgii. Ostatni raz w sezonie 2009 triumfował tu kierowca Ferrari Kimi Räikkönen. Do niego również należy rekord tego toru, ustanowiony właśnie w 2009 – wynosi on 1:45.108.
Na torze rozgrywają się wcześniej wspomniane wyścigi Formuły 1 i eventy 24h, 1000 km, a także GP2, F3 oraz niemiecka seria DTM.






Ebisu Circuit

Następny tor i znów przenosimy się na wschód, bowiem powstały w 1990 tor zwany Ebisu leży w Japonii, zresztą podobnie jak pierwszy circuit w tym zestawieniu. Jego dokładniejsza lokalizacja to Nihonmatsu-shi. Chociaż w sumie tor nie jest tu najodpowiedniejszym określeniem, a raczej skupisko siedmiu. Na kompleks składają się: Nishi (inaczej zwany West), Kita (North), Higashi (East), Minami (South), The Touge (jest to tor górski), School Course oraz tzw. KuruKuru Land. Długość Nishi, Kita, Higashi i Minami to odpowiednio 2.103, 1.155, 2.061, 1.200 km. Najpopularniejszy z nich wszystkich jest Minami, czy jak kto woli South. To właśnie na tym torze rozgrywają się flagowe drifterskie zawody D1, choć na praktycznie każdym z tych torów można spotkać driftujące auta. Ogólnie rzecz biorąc, Ebisu jest bardzo liczącym się ośrodkiem w świecie japońskiego driftu i nie tylko. Na obiekcie rozgrywane są też takie zawody jak FJ1600 (można powiedzieć że są to takie namiastki formuł) i inne.






Laguna Seca

Mazda Raceway Laguna Seca lub w skrócie po prostu Laguna to tor położony w kraju tłustego żarcia i ścierających się przeciwności, czyli w Stanach Zjednoczonych. Dokładniejsze położenie to Kalifornia, niedaleko Monterey. Jest to najsławniejszy amerykański tor i jeden z najsławniejszych na świecie, głównie za sprawą uważanego przez wielu najtrudniejszego zakrętu świata – Korkociągu (czy jak to Amerykanie mówią „corkscrew” ). Kontynuując passę wyrażenia „naj”, odbywa tu się najsławniejsza seria wyścigów motocykli, czyli MotoGP. To taki odpowiednik Formuły 1 na dwóch kółkach, jak zapewne większość z Czytelników wie.

Historia toru sięga roku 1957 roku, kiedy to zbudowany ową trasę. Jest więc (jak na razie) drugim „dziadkiem” w naszym zestawieniu, zaraz po belgijskim torze. Wybudowanie takiego obiektu kosztowało wówczas 1,5 miliona zielonych. Pierwszy wyścig rozegrał się 9 listopada 1957, a jego wygranym został Pete Lovely jeżdżący dla stajni Ferrari.

Warto poświęcić trochę miejsca na wcześniej wspomniany zakręt zwany Korkociągiem. Jak już wcześniej wspomniałem, jest to jeden z najsłynniejszych na świecie w tej kategorii. Każdy zawodnik startujący na tym torze czeka właśnie na ten zawijas. Na mapie Laguny oznaczony jest numerem 8 i wyraźnie widać, że układa się w literę „S” (zakręt typu lewo prawo). Jeśli przejedziesz go przy prędkości 100 km/h nie uderzając przy okazji w bandę, możesz być naprawdę z siebie dumny, bowiem Corkscrew jest tzw. zakrętem ślepym. Korkociąg wyczynia także różne cuda z fizyką i wprowadza nowy termin znany jako przeciążenie ujemne, a następnie ogromne dodatnie. Dzieło.





Nurburgring Nordschleife

Czyli tor uważany za najtrudniejszą komplikacje zakrętów świata. Zwany też „Ringiem” leży w niemieckim mieście o nazwie Nürburg, położonym na zachodzie Niemiec. Podobnie jak w przypadku poprzednich torów – tutaj też istnieją dwie wersje tras. Pierwsza z nich, ochrzczona Nurburgring, jest konfiguracją krótszą (5,148 km), a ta druga, zwana Nordschleife, jest naturalnie trasą dłuższą – liczy sobie – bagatela – aż 20,8 kilometrów.

Zacznijmy może od lat 20., czyli od początków historii trasy. Wtedy tor oczywiście jeszcze nie istniał, a na ówczesnym terenie organizowano wyścigi ADAC Eifelrennen. Wyścigi te były jednak bardzo mało popularne, ze względu na liczbę wypadków zdarzających się podczas zmagań. Postanowiono więc zbudować tor, a jego wykonawcą została firma Eichler Architekturbüro. Budowa trwała znacznie krócej niż zorganizowanie autostrad w naszym kraju – w ciągu dwóch lat (poczynając od roku 1925) oddano do użytku kierowcom wyścigowym 28,265 km zawijasów i niebezpiecznych band, co przeliczalne jest na 174 zakręty. Po ukończeniu obiektu do łask wróciły wyścigi ADAC Eifelrennen – i co ważniejsze – Grand Prix Niemiec. Potem nastąpiła wojna i jak wiadomo, wszystko się zatrzymało i przestało mieć znaczenie. To wszystko po to, aby po niej na tor znów zawitały bolidy Formuły 1, tym razem już w cyklu Mistrzostw Świata. W tej części tekstu warto wspomnieć jeszcze o dwóch datach: w roku 1953 po raz pierwszy zorganizowano tu wyścig 1000 km, a w 1970 24-godzinny.

Teraz opowiem trochę o rekordach okrążeń, o które producenci samochodów biją się do dziś (wszystkim znany przykład to choćby Nissan GT-R vs. Porsche 911). Dzisiaj, jeśli pobijesz auto konkurujące z Tobą na rynku, możesz czuć się górą. W latach 70. oczywiście też tak było, tyle, że wtedy nie ścigali się producenci aut, a poszczególni kierowcy. Pierwszym „kozakiem”, który wykręcił czas poniżej 7 minut był Niki Lauda. W 1975 tor był trochę dłuższy niż ten obecna wersja (mierzył 22,835 km). Austriak wykręcił tam czas 6:58.6. Przy okazji budowania nowego odcinka dla F1 o długości 4,5 km, cała trasa została skrócona do dzisiejszych 20,8 km. Na nowej, blisko 21 kilometrowej trasie rekord ustanowił oczywiście Niemiec - Stefan Bellof. Jechał autem produkcji niemieckiej, a jakże by inaczej. Było to Porsche 956. Czas okrążenia wyniósł 6:11.13 i zostaje niepobity do dziś. Warto wspomnieć, że średnia prędkość wyniosła trochę ponad 200 km/h, co na tak krętej i trudnej trasie jest nie lada wyczynem. W roku 2002 przyszły kolejne zmiany w długości trasy (tym razem tej krótszej). Wydłużono go do 5,148 km, po to, aby za dwa lata, kolejny świetny niemiecki kierowca ustanowił na nim rekord 1:29.468. Wszyscy wiemy kim jest ten gość – to oczywiście Michael Schumacher.

Jeśli masz jakikolwiek samochód, prawo jazdy i dużego skilla, sam możesz zmierzyć się z „Zielonym Piekłem” (kierowcy wyścigowi zwykli nazywać tak ten tor). 4 kółka kosztują 64 euro, 8 to koszt 124 euro itd. Jeśli jednak wykręcasz się, że masz złomiaste auto (albo brak skilla ;-) ) to możesz zainwestować w PlayStation 3 + Gran Turismo 5 i Crash w zestawie – choć wyniesie cię to jak za 25 kółek w realu, będziesz miał nielimitowany dostęp do Ringa (no chyba, że rodzice zrobią konfiskatę), a i w Crasha będziesz mógł pograć. ;-) Inne gry, w jakich pojawił się Nurburgring, to m.in. Forza Motorsport 3 na Xboxa 360, czy uwielbiany przez naszych Czytelników GRID na PC-ta.

Na koniec wspomnę jeszcze o wyścigach jakie rozgrywają się na tym torze (oprócz wiadomej Formuły 1). A są to: 24 Nurburgring, 1000 km, DTM i VLN (Veranstaltergemeinschaft Langstreckenpokal Nürburgring – ach te niezastąpione niemieckie nazwy :-) ).






Road America

Przenieśmy się teraz do Ameryki, dokładniej na jej wschód, do stanu Wisconsin, bowiem to właśnie tam leży tor zwany Road America. Został otwarty w 1955 roku, mierzy 6.515 kilometra i ma 14 zakrętów. Trasa rocznie „obsługuje” ok. 400 wyścigów. Rekord okrążenia wynosi 1:39.866 i należy do Dario Franchitti. Został on ustanowiony w roku 2000, seria Champ Car. Warto dopowiedzieć, że na terenie toru znajduje się także tor kartingowy (dla młodych, przyszłych amerykańskich kierowców F1, co jakoś im się niestety nie udaje) o długości 1.3 km.

Na obiekcie goszczą takie serie jak American Le Mans, Kohler Internation Challenge, SCCA June Sprints i AMA Superbike.






Silverstone

„Srebrny kamień” – tak brzmiałoby wolne tłumaczenie nazwy tego toru. I tak też jest, bowiem można powiedzieć, że tor jest takim srebrnym kamieniem wśród angielskich torów. Rozgrywają się tam serie począwszy od wszystkiego, co ma przedrostek „British”, kończąc na Le Mans i F1.

No tak, Nurburgring ma np. dwie konfiguracje toru, a tutaj jest ich… aż cztery! Pierwsza, najdłuższa (ta po której śmigają bolidy F1) liczy sobie 5.141 km. Od razu przy okazji napomknięcia o Formule powiem o rekordziście toru – podobnie jak w przypadku Ringa jest to jeden z braci Schumacherów, dokładniej Michael. Podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii w 2004 roku Schumi wykręcił czas 1:18,739. Każdy medal ma dwie strony, także Formuła 1. Oprócz triumfów dosyć często w F1 zdarzają się wypadki. Rekord w tej kategorii ustanowił… nie, nie Schumacher, lecz David Purley w roku 1977. Podczas kwalifikacji do ówczesnego Grand Prix z prędkości 173 km/h uderzył w bandę. Niby nic, ale tym samym przeżył przeciążenie blisko 180 G! Niewiarygodne.

Powróćmy jednak do konfiguracji torów. Oprócz wspomnianej, najbardziej oficjalnej, istnieje jeszcze International Circuit (3.619, 10 zakrętów), National Circuit (2.638 km, 6 zakrętów), Stowe Circuit (1.281 km, 5 zakrętów).

Tor cieszy się chyba jeszcze większą popularnością wśród gier komputerowych i konsolowych niż Nurburgring. Żeby pokazać ogrom tego zjawiska, wymienię wszystkie gry poczynając od najstarszych. A są to: Chequered Flag, Revs, Grand Prix Circuit, Michael Andretti's World GP, Michael Andretti's World GP, Grand Prix 2, TOCA Touring Car Championship, TOCA 2 Touring Cars, Grand Prix Legends, Grand Prix 3, Grand Prix Challenge, Grand Prix 4, NASCAR Racing 2003 Season, rFactor, TOCA Race Driver 3, F1 Championship Edition, Forza Motorsport 2, Ferrari Challenge Trofeo Pirelli, iRacing, i w końcu Supercar Challenge.





Willow Springs

Z deszczowej Anglii znów przenosimy się do kraju Baracka Obamy, czyli Stanów Zjednoczonych. Nasze miejsce docelowe to Willow Springs położone znów w Kalifornii, niedaleko Los Angeles. Tor powstał w roku 1935 i od tamtej pory jest zachowany w oryginalnym stanie. Przyznacie, że to dość nietypowe w porównaniu do poprzednich tras, które na przestrzeni lat były modyfikowane co najmniej parokrotnie.

Podobnie jak w przypadku Ebisu, znajduje się tu kompleks torów, co tłumaczy nazwę, która w pełnej postaci brzmi Willow Springs International Motorsports Park. Na całość składają się: The Streets of Willow (1.8 mil, co przeliczając na europejskie kilometry daje 2.9), The Horsethief Mile, Willow Springs Speedway, Willow Springs Kart Track, The Playpen i na koniec Walt James Stadium.

Nas oczywiście spośród tych wszystkich torów najbardziej interesuje Willow Springs Raceway. Na tej trasie zwanej też „Big Track” czeka 9 zakrętów, takich jak „Castrol corner” o kącie 90 stopni, czy „The Omega”, najbardziej techniczny zakręt toru. Rekordzistą trasy jest amerykański kierowca wyścigowy Michael Andretti. Wykręcił on czas na poziomie 01:06.050 w swoim Indycarze. Był wówczas rok 1987.

TORY FIKCYJNE W SHIFT:

Alpental
Ambush
Dakota
Glendale
Hazyview
London TRACK GUIDE
Miytomi
Rustle
Tokyo